همه ی اعمالت باید چشم گفتن به امر ولی باشه...

اصل جهاد چیه؟

اینه که وظیفه ات رو بشناسی،ببینی با شرایط شما اولویت چیه و کدوم کار یا کارهاست که بیشترین اثر رو در تسریع ظهور داره،بعد که پیدا کردی بی چون و چرا و بدون جازدن بگی چشم...
اونوقت هر کاری که داری بذاری زمین و بری سراغ جهاد..

مثلا حدیث داریم جهاد زن شوهرداری در بهترین نوع آن است.

پس هر کسی با هر موقعیتی مدل جهادش فرق داره..
 
یه مثال میزنم...
فرض کنید یه خانومی به شدت مریض شده و حتی کارهای شخصی خودش رو نمیتونه انجام بده،و تو شهر غریب زندگی کنه و تنها وسیله برای کمکش دخترش باشه...
در این شرایط مسلم و بدیهیه که اولویت اول این دختر مادرشه.
جهاد اکبره...
چرا؟
چون وظیفه شناسایی شده،ولی خدا و خود خدا هم بارها به اکرام والدین تاکید کرده،و اون فرد برای انجام این وظیفه باید فعالیتهای خودش رو محدود کنه و در واقع بر نفس خودش پا بگذاره.

ممکنه بعدا این وظیفه عوض بشه.
مثلا یه نفر همه ی شرایط روحی و زمانی رو برای مطالعه ی همین ادم فراهم بشه، اونوقت باید مطالعه کنه و عالم بشه و بشه مثلا شهید زنده ی سنگر علم.

حرف اینه که هر کسی باید خودش رو بسنجه و ببینه اولویت اول چیه،خب حالا کنار اون چه کارهای دیگه ای میشه انجام داد که اونها هم بنابر امکانات و شرایط و استعدادهایی که خدا برام فراهم کرده در حال حاضر جزو وظایفم محسوب میشه...(البته بجز وظایف ثابت همه ی ادمها که مثلا باید امانت جسم رو سالم تحویل خدا بدن)

خب..
یه زمانی وظیفه ی من فقط وبلاگ نویسی بود...به شکل ادبی نویسی(یعنی نمیشد انتظار دیگه ای داشت!)

بعد کم کم انقدر این وظیفه کمرنگ شد که الان متوجه شدم اصلا بودنش وقتم رو برای کارهای واجبتر و با اولویت  بیشتر می گیره..
این شد که بعد از ماه ها اتاق فکرهای تک نفره و چندنفره تصمیم این شد که دل بکنم.
و واقعا هم باید دل بکنم!
بخاطر عادتی که بین من و این فضا در این مدت فعالیت برقرار شده.
اما خب،
عادت ها ما رو به سمت رکود میبرن.
وقتی راه رو نشون دادن،دیگه توقف حرامه...

نصرت الهی تو راهه..
ما چه سهمی تو این قافله داریم؟؟
___
این پست هم پست بود هم یه حلالیت و یه التماس دعای شدید،برای موفق شدن هممون در مسیر ولایت

بعدا نوشت:
نمی تونم بگم ان شاء الله که شرایط طوری بشه بازهم بتونم بنویسم چون شاید خواست خدا این باشه که مسیر زندگی عوض بشه کلا.
همانطور که یه زمان خواست خدا این بود شاعر باشم اما بعد دیگه این نعمت جنسش عوض شد.
فلذا اگر خدا خواست و من از پس اولویتها براومدم برخواهم گشت.