بکلمتین: جَهِّزوا مَلاجِئِکم....

یکی از دوست داشتنی ترین جملات سید حسن نصر الله بنظر من...

یادم نیست سر چه موضوعی بود خطاب به اسرائیل گفته بودند:

«دو کلمه است (کلا دو کلمه میگم و میرم،همچین معنایی داره) : پناهگاه هاتون رو آماده کنید 

:))

*

قدرت و شجاعتِ ایمان، عجیب قدرتیه...

اللهم الرزقنا...

این هم سخنرانی کوتاه شون که اخیرا فرمودند...

زیرنویس فارسی داره

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

پنج سال با سریال پایتخت زندگی کردیم
به جرئت میتونم بگم بخاطر همه ی خوبی هاش دو سر و گردن از غالب سریال های صداسیما بهتره
که بجای داد زدن سر پدر و مادر، انقدر تکریم و مراقبت از یه پدر مریض نمایش داده میشه که همه،با تمام دردسرهای بابا پنجعلی بهش از گل نازکتر نمیگن و شخصیتش رو حفظ میکنن.
اینکه تو فیلم نماز میخونن و چند ثانیه درست این صحنه رو نشون میدن.
اینکه با همه ی کل کل هاشون خانواده ای هستند که هوای همدیگه رو دارن،
به خانم ها احترام میگذارن
همسر نقی با تمام اخلاق های خاصش به شدت تلاش میکنه برای حفظ غرور و مردانگی همسرش
محبت صادقانه ای که بین اعضای خانواده هست
زندگی معمولی،بدون مبل و میز و تخت
با لباس های معمولی
آدم های واقعی که پول از سر و دوش شون بی دلیل بالا نمیره
زحمت کش بودن و اینکه انجام هر کار حلالی برای رفاه خانواده هیچ بد نیست...
اینکه آدم های این سریال کاریکاتوری نیستن، سیاه و سفید نیستن، چندتا شخصیتن با تمام خوبی و بدی هاشون مثل خودمون.
و...... غیره

هر چیزی خوبی ها و بدی های خودش رو داره
اما این سریال واقعا بسیار بسیار حرکت خوب و پسندیده ای بوده.ممنونم بابت تمام واقعیت هایی که نشون مون دادن...

*
یه تشکر ویژه هم از مازنی های عزیز و سایر شمالی ها که با صبر و روی خوش اجازه دادند این سریال از دل فرهنگ اونها سال ها شوخی کنه و مردم رو شاد...

چند روزه این فراز تو ذهنمه: و کم مِن ثناءٍ جمیلٍ لستُ اهلا له، نشرْتَه
چه خوبی ها و ستایش های زیبا که سزاوار من نبود...اما تو نشرش دادی...
چه خوب منو نشون دادی خدا...

کم من قبیحٍ سَتَرته...
چقدر بدی هام رو پوشوندی
که خودم هم باورم شده خوبم...
خودم هم باورم شده که طلبکار شده ام ازت...
که یادم رفت چقدرر زیر دِینتم...
با پررویی نیام در خونه ات...

چقدر قشنگ میگه امام علی(ع) به کمیل....
چه خوبی ها که لایقش نبودم و تو بهم رسوندی...
چه نعمت ها که حقم نبوده اما دادی...

امسال خیلی دوست داشتم که هر چه بیشتر با خود عرب ها در ارتباط باشم و سطح سوادم رو محک بزنم...
خصوصا که تا حدودی لهجه ی عراقی هم تمرین کرده بودم و یه سری سوال ها و حرف ها داشتم و شدیدا مشتاق،که کلی چیز جدید یاد بگیرم...

جدای از بحث مسیر دوست داشتنی کربلا، دقت کردن به آدم ها و خواسته هاشون، فرهنگ ها و سبک زندگی ها رو خیلی دوست دارم...
خصوصا وقتی یه کشور دیگه میری و یک عالمه آدم میبینی که هدفشون یکیه اما بسیار با هم متفاوتند، بستر مناسبِ مناسبه برای همین فکر کردن ها و دقت ها...
*

یک شب بین راه، دوتا پسر حدودا شش هفت ساله دویدن وسط جاده و گفتن مبیت منزل...
بسیار هم بانمک و خوش رو بودن
هنوز خیلی راه نرفته بودیم و از نجف خارج نشده بودیم(رقم عمودش هم یادمه:) اما هوا داشت تاریک میشد...و پدر مادر بنظر خسته بودن،گفتیم بریم...
بدین ترتیب اولین اسکان بین راهی ما به این خونه ختم شد...
وارد حیاط شدیم این دوتا پسر که بعد معلوم شد اسمشون حسن و حسین هست مردها رو به سمت مردانه هدایت کردند و چند خانم خوشروی محجبه هم به استقبال ما اومدند...

ساخت خونه تقریبا مثل منزل شب گذشته بود،از آشپزخونه عبور کردیم و به سمت اتاق انتهایی راهنمایی شدیم...
اون شب خیلی جالب بود
رفتیم و یک گوشه نشستیم
هنوز جز ما مهمان دیگری وارد اون منزل نشده بود...
دخترهای قد و نیم قد یکی یکی وارد اتاق میشدند
اسامی همه فوق العاده زیبا بود، زهرا رقیه فاطمه نور حلیمه زینب...

یک روز هم می‌رسد
که ما هر کدام
یک کوله به دوش
بی دغدغه ی غذا
بی دغدغه ی سرپناه
بی دغدغه ی خستگی
دنبال تو
پیاده نظام #تو می شویم
امامِ زمانِ عزیزم....(عج)

چون تویی که ما را پناه میدهی
چون وقتی مغناطیسِ #امام باشد،
اگر چه سخت
هیچ رنجی
جلودار اشتیاق مان نیست...

مولاجانم
پس کی آماده ی دیدارت خواهیم شد؟

/وقتی حین پاک کردن حافظه گوشی ات،با این تصاویر روبرو بشی.......

/یادم رفته بود امام حسین(ع) دارم...

/متن بوقت دومین شب جمعه ی سال 97


/ روز پدر بر پدرِ عصر ما، امام مهدی(عج) مبارک... عجب عیدیه امشب... ولادت امیرالمومنین....به به....

هر جا میرم و هر حرفی میخونم انگار برای من نوشتن...
شایدم انقدر محتاجم به پاسخِ خدا، همه حرف هایی که میشنوم و میخونم رو جواب خودم میبینم و هر نگاهی به گوشه ای از نوشته ها دارم،
همه اش میشه جواب من...

یه پازل هزار تکه و یه سوال عمیق که آنچنان در ذهن و دل و جانم تنیده که بخاطرش دنبال این تکه تکه ها دارم میچرخم...

#امام_جواد علیه السلام فرموده‌اند سه خصلت جلب محبّت می کند:
انصاف در معاشرت با مردم
همدردی در مشکلات آن‌ها
همراه و همدم شدن با معنویات.
(کشف الغمّه، ج۲، ص۳۴۹)

که حدیث دو بخش دارد: #خدا و #مردم

 وعده قطعی خدا در قرآن (۶۹ مریم) هم همین است: «مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد»

میلاد امام جواد(ع) مبارک 🌹
و میلاد علی اصغرِ امام حسین...(ع)

/تصویر زیر هم تقریبا  بی ربط، هدیه ای باشد برای دوستداران عربی/

رسیدیم به منطقه
امسال هم شهدا بخاطر یه عده آدم خالص که توی کاروان مونن ما رو تو خود کانال مهمان کردند...
تو سرازیری کانال چند دقیقه تا غروب آفتاب، به شهید ابراهیم هادی سلام کردم...
یاد اون روزها که اونجا بچه ها محاصره بودن و از تشنگی و گرسنگی به شهادت رسیدند...
یاد اینکه هنوزم هستند و تفحص نشدند
یاد اینکه میگن شهدای گمنام هر شب مهمان حضرت مادر..س هستند
یاد اینکه چادر حضرت زهرا..س چند مرتبه به این خاک ها خورده و خاکی شده؟

آروم آروم از شیب کانال میام پایین...

ارتباط با خدا تنها ارتباطی است که میتواند شدید و شدیدتر شود و هیچ آسیبی به دنبال نداشته باشد...

برای ارتباط با خدا وقت بگذاریم...

نهایتا ما پیش خدا خواهیم رفت و تا ابد پیش او می مانیم
برای ملاقات با خدا آماده شویم...

/بخشی از یک یادداشت معنوی/
*
یا من ارجوه لکل خیر
ای کسی که برای هر خیری به او امید دارم....
ای خدایی که تمام خوبی ها از جانب خودته