تا وقتی بهت فکر کنم تو بهشتم...
جای شما سبز
این سه شنبه و چهارشنبه، رفته بودیم سفری کوتاه به قم،جمکران...
و من از روز ولادت حضرت علی اکبر(ع) رفته بودم به روزهای سفر دو سال پیش،که نجف بودیم و بعد هم کربلا....
حالا انقدری تو این حس غرق بودم،روبروی حرم حضرت معصومه،همش حس نجف رو داشتم و اصلا انگار باورم نمیشد ایرانم...
شاید اینکه دورتا دورمون اون ساعات بچه های عرب می دویدند و با هم حرف میزدند بی اثر نبود...
اما هر چی بود،وقتی راه افتادیم به سمت جمکران، توی ون، یا وقتی پیاده شدیم و موکب های بین راه حرم تا حرم رو دیدم، دیگه این حس،دست از سرم برنداشت....
کربلا.... امام حسین.... امام زمان....
یادش بخیرررر
حسینیه ی کربلامون، نیمه شعبان دو سال پیش، اینکه تو راه، شب آخر پیاده روی، تحویل شد،سال جدید شمسی من...
و از آن روز که در بند تو ام، آزادم.....
*
چقدر دلم پیشتونه امام حسین...ع
با اینکه خیلی داغونم
با اینکه صدبار خطا کردم
ولی ایمان دارم «تا وقتی به تو فکر کنم،تو بهشتم»
پناه بر هدایت خاندان شما میبرم از گمراهی...
