و نراهُ قریبا

آمدنش را قریب می بینیم...

و نراهُ قریبا

آمدنش را قریب می بینیم...

و نراهُ قریبا

بسم رب الزهراء

سلام...

شاعر میگه:
من اگر برخیزم،تو اگر برخیزی،همه برمی خیزند
من اگر بنشینم تو اگر بنشینی،چه کسی برخیزد؟

**
اینجا سعی میکنم چیزی بنویسم که برای دیگران مفیده، از روزنوشت ها تا خاطرات و دغدغه ها... گاهی هم برای گفتگو و یا به نتیجه رسیدن، مطلبی رو منتشر میکنم.
اگر براتون مفیده بمونید و بخونید.
باعث افتخاره بنده است که محبان حضرت مهدی(عج) اینجا تردد می کنند.
*
همه ی نظرات برام ارزشمندند و دوست دارم با دقت بخونم و جواب بدم،اگر گاهی نشد یا با تاخیر بود، ببخشید.

بایگانی

و شب را مایه ی آرامش قرار دادیم

جمعه, ۲۵ دی ۱۳۹۴، ۰۷:۱۰ ق.ظ
ساعت یک شب

پیام پشت پیام

حرف،شعر،بحث علمی

تا سه صبح!

و چنین ساعتی که فرصت میکنی حرفها و اکثرا لغوهایشان را سرکشی کنی و پاسخی دهی

تا ساعتی نامعلوم
شاید دم اذان ظهر

هیچکس

پاسخگو نیست...

و جعلنا نومکم سباتا
و جعلنا النهار معاشا

پ.ن: نگید ایزوله میشیم و عادت میکنیم و بابا چیزی نمیشه که!
اصلا کاری نداریم که قران هیچ حرفیش عبث نیست
همه میدونن چه اتفاقاتی برای بدن هست که شبها حتما باید خواب باشی تا رخ بده.
بیاییم بیش از این مصداق ظلمت نفسی نباشیم خواهشا..
این بدن رو لازم داریم ما

تصحیح برگه های ترم

چهارشنبه, ۲۳ دی ۱۳۹۴، ۱۲:۴۳ ق.ظ
این تصحیح برگه ها خودش کلی ماجراها داشت...
اول از چهارم ها شروع کردم..
اما ترجیح میدم ابتدا بخش خوبش رو تعریف کنم بعد برم سراغ بخشی که پیرم کرد عملا!!
بفرمایید:
**
انشا
یک راه ارتباطی برای رسیدن به باورهای بچه ها...
من هم همیشه از این وسیله استفاده کردم تا اونها رو بهتر بشناسم.
سعی کردم موضوعات انشا طوری باشه که بچه ها فکر کنند،به خودشون و...
بچه ها خیلی صادقن..
خیلی راست میگن.
داستان نمینویسن،دروغ نمیگن
همونی رو می نویسند که حقیقت داره و تجربش کردن.

این تصویر یکی از نوشته های قشنگ بچه هاست
 انشای سارای کلاس ششم...


دل مشغولی بی حاصل

چهارشنبه, ۱۶ دی ۱۳۹۴، ۱۱:۴۴ ب.ظ
تکلم بی مورد با نامحرم

هیچ ضرری هم نداشته باشد

ذهن را

درگیر می کند...

__

اعتماد کاذب به خود،خوب نیست...
که اگر خوب بود،
علی به زنان جوان سلام می کرد...

روبروی حضرت ابوتراب...

سه شنبه, ۱۵ دی ۱۳۹۴، ۰۵:۰۶ ب.ظ

ادامه ی روبروی شهر علم

***

باز آمدم به جای اولم،

کنار آب

روبروی حضرت ابوتراب

تکیه می دهم به سنگهای سرد

ناله می کنم..


ناله می کنم و رفتن و عبور مردمان،

جملگی نبود آنکه باید از نبودنش سرود را

جلوه می کنند...

روبروی باب علم...

دوشنبه, ۱۴ دی ۱۳۹۴، ۱۰:۲۱ ب.ظ
مدتهاست که شب را بیدارم...
از کربلا...
از روزهایی که در حرم یار،
روضه ها شنیده می شد
و دوستانم،
جان می دادند از غم
جان می دادند از اشک...
اما من،
نظاره گر بودم..
نظاره ی حسین...
نظاره ی حرم...

مدتهاست که گوشه ای نشسته ام
در کنجی...
و فکر میکنم به خود
فکر می کنم به هیچ
فکر می کنم به اصل فکر!

همه ی اعمالت باید چشم گفتن به امر ولی باشه...

پنجشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۴، ۰۶:۴۹ ب.ظ

اصل جهاد چیه؟

اینه که وظیفه ات رو بشناسی،ببینی با شرایط شما اولویت چیه و کدوم کار یا کارهاست که بیشترین اثر رو در تسریع ظهور داره،بعد که پیدا کردی بی چون و چرا و بدون جازدن بگی چشم...
اونوقت هر کاری که داری بذاری زمین و بری سراغ جهاد..

مثلا حدیث داریم جهاد زن شوهرداری در بهترین نوع آن است.

پس هر کسی با هر موقعیتی مدل جهادش فرق داره..
 
یه مثال میزنم...
فرض کنید یه خانومی به شدت مریض شده و حتی کارهای شخصی خودش رو نمیتونه انجام بده،و تو شهر غریب زندگی کنه و تنها وسیله برای کمکش دخترش باشه...
در این شرایط مسلم و بدیهیه که اولویت اول این دختر مادرشه.
جهاد اکبره...
چرا؟
چون وظیفه شناسایی شده،ولی خدا و خود خدا هم بارها به اکرام والدین تاکید کرده،و اون فرد برای انجام این وظیفه باید فعالیتهای خودش رو محدود کنه و در واقع بر نفس خودش پا بگذاره.

ممکنه بعدا این وظیفه عوض بشه.
مثلا یه نفر همه ی شرایط روحی و زمانی رو برای مطالعه ی همین ادم فراهم بشه، اونوقت باید مطالعه کنه و عالم بشه و بشه مثلا شهید زنده ی سنگر علم.

حرف اینه که هر کسی باید خودش رو بسنجه و ببینه اولویت اول چیه،خب حالا کنار اون چه کارهای دیگه ای میشه انجام داد که اونها هم بنابر امکانات و شرایط و استعدادهایی که خدا برام فراهم کرده در حال حاضر جزو وظایفم محسوب میشه...(البته بجز وظایف ثابت همه ی ادمها که مثلا باید امانت جسم رو سالم تحویل خدا بدن)


بینش سیاسی

چهارشنبه, ۹ دی ۱۳۹۴، ۱۱:۰۰ ب.ظ

....بنده دلم مى‏خواهد این جوانان ما شما دانشجویان چه دختر، چه پسر و حتى دانش‏ آموزان مدارس - روى این ریزترین پدیده ‏هاى سیاسى دنیا فکر کنید و تحلیل بدهید. گیرم که تحلیلى هم بدهید که خلاف واقع باشد؛ باشد!

خدا لعنت کند آن دست‌هایى را که تلاش کرده ‏اند و مى‏کنند که قشر جوان و دانشگاه ما را غیرسیاسى کنند. کشورى که جوانانش سیاسى نباشند، اصلاً توى باغ مسائل سیاسى نیستند، مسائل سیاسى دنیا را نمى‏فهمند، جریان‌هاى سیاسى دنیا را نمى‏فهمند و تحلیل درست ندارند. مگر چنین کشورى مى‏تواند بر دوش مردم، حکومت و حرکت و مبارزه و جهاد کند؟! بله؛ اگر حکومت استبدادى باشد، مى‏شود.

. حکومت‌هاى مستبد دنیا، صرفه‏ شان به این است که مردم سیاسى نباشند؛ مردم درک و تحلیل و شعور سیاسى نداشته باشند؛ اما حکومتى که مى‏خواهد به دست مردم کارهاى بزرگ را انجام دهد، نظام را مى‏خواهد با قدرت بى‏پایان مردم به سر منزل مقصود برساند و مردم را همه چیز نظام مى‏داند، مگر مردمش - بخصوص جوانان، و بالاخص جوانان دانشجویش - مى‏توانند غیرسیاسى باشند؟! مگر مى‏شود؟!

عالم‌ترین عالم‌ها و دانشمندترین دانشمندها را هم، اگر مغز و فهم سیاسى نداشته باشند، دشمن با یک آبنبات ترش مى‏تواند به آن طرف ببرد؛ مجذوب خودش کند و در جهت اهداف خودش قرار دهد! این نکات ریز را باید جوانان ما درک کنند.


...... دانشجو باید احساس سیاسى داشته باشد، درک سیاسى داشته باشد، تحلیل سیاسى داشته باشد. بنده در قضایاى تاریخ اسلام این مطلب را مکرراً گفته‏ام که چیزى که امام حسن مجتبى (ع) را شکست داد، نبودن تحلیل سیاسى در مردم بود. مردم، تحلیل سیاسى نداشتند. چیزى که فتنه خوارج را به‏ وجود آورد و امیرالمؤمنین (ع) را آنطور زیر فشار قرار داد و قدرت‌مندترین آدم تاریخ را آن‏گونه مظلوم کرد، نبودن تحلیل سیاسى در مردم بود والّا همه مردم که بی دین نبودند، تحلیل سیاسى نداشتند.

یک شایعه دشمن مى‏انداخت؛ فوراً این شایعه همه جا پخش مى‏شد و همه آن را قبول مى‏کردند!...



[بیانات مقام معظم رهبرى در دیدار دانش‏آموزان و دانشجویان به مناسبت «روز ملى مبارزه با استکبار» (12/8/72]


پ.ن: یه ذره این اشکالهایی تایپی که احیانا داره بخاطر کپی پیست هست،ببخشید.
و اینکه بالاخره طبع ما اجازه داد از سفر اربعین بنویسم،ان شاء الله طی روزهای آینده به اشتراک میذارم.
فعلا بصیرت افزایی در درون خودم،خیلی مهمتره...
من سال 88 رو و اتفاقات و حرفهای دوطرف رو خیلی یادم نیست،اما یادمه حرف آقا رو که گفتند: فتنه ی بزرگتری در راهه..

خودتون رو آماده کنید...




کیک امتحان!! :)

سه شنبه, ۸ دی ۱۳۹۴، ۰۹:۵۰ ب.ظ

می دونید؟

یه عده ی زیادی از آدمها هستن

تا حالا وصفشون رو شنیده بودم

اما حالا مدتیه که تو دانشگاه

دارم زیارتشون میکنم!


این یه عده،

همون عده ای هستن که پدر خودشون و خانوادشون رو درآوردن تا تو یه دانشگاه خوب قبول بشن...

و حالا که قبول شدن،

از همین ترم اول،

یه سری تحولات شیمیایی گویا درشون رخ میده که دیگه نه به رشته ی مورد علاقشون می پردازن،نه دوست دارن که بپردازن،نه دیگرانو تشویق میکنن که بپردازن!


این عده از آدمها،

در چنین شبی که شب یکی از سخت ترین امتحاناتمون با سخت گیرترین استادمون باشه،

چنان فشار روانی سختی رو دارن به روحشون متحمل میشن برای پاس شدن،

که عید و زندگی و درس و همه چی جلو چشمشون سیاه میشه.


البته اینهایی که بنده دارم عرض میکنم،تو یه دانشگاه معتبری درس میخونن،و اصولا جزو قشر درسخون جامعه به حساب میان گویا!!!


هر دفعه که میرم تو گروه،چنان موج عظیمی از استرس رو میبینم که حس میکنم باید جزوه رو بردارم و چند صفحه بخونم...


الان حدود یک ساعته که درست چشم در چشم جزوه نشستم...

اما هر چی فکر میکنم،چیزی برای یاد گرفتن نیست!!!


و الان سوال شده برام چرا باید اعمال من تو طول ترم جوری باشه که در چنین شبی که دل ها تمایل به شادی داره،مجبور باشم از خانواده کناره بگیرم و سرم را فرو ببرم تو درس و کتاب و یک شبه آن را به هر مشقتی که هست تو مغزم فرو کنم و فردا صبح بعد از امتحان همه را فراموش کنم!

و چهار سال بعد،

یک دانشجوی لیسانس باشم با نمرات عالی، و مغز خالی!


بگذریم..!

بگذریم از نوشته های یک ذهن مشوش،

بفرمایید کیک تولد پدربزرگ مادرم! :)

عیدتون مبارک مسلمونا

سه شنبه, ۸ دی ۱۳۹۴، ۰۲:۰۷ ب.ظ

حتما شنیدید


روزی که توش گناه نکنی عیده


خدایا

این بنده ی غافلت رو به عید وارد کن..


«رب ادخلنی مدخل صدق و اخرجنی مخرج صدق و اجعلنی من لدنک سلطانا نصیرا»


محمدا

من را ببخش

از تو فقط به همین تبریک ها اکتفا کرده ام..


/لینک پیوست/



تو فکر کردی کی هستی؟

يكشنبه, ۲۴ آبان ۱۳۹۴، ۰۸:۴۹ ب.ظ

-شما از این در میرید بیرون ازتون بپرسن چه کاره اید چی میگید؟

-دانشجو

-اگه برید تو یه رستوران دارین غذا می خورین بپرسن چه کاره اید چی میگید؟

-دانشجو

-توی مهمونی باشید چی میگید؟

- دانشجو

- توی خونه چی هستید؟

-دانشجو

خیلی خب..اگر اینطوره که شما تو دانشگاه دانشجواید تو رستوران دانشجواید،تو مهمونی دانشجواید،تو خونه دانشجواید پس باید دانش جو باشید..

اما شما متوجه نمیشید من دارم چه حرفی میزنم که اگر متوجه میشدید حالا با دوستتون حرف نمی زدید..

---------------------------------

شما خیلی رشته ی سختی رو انتخاب کردید..

کسی که ادبیات میخونه باید تاریخ بخونه...

فرقی نداره ادبیات چه کشوری رو میخونید..

یک دانشجوی ادبیات،

باید جامعه شناس باشه..

روان شناس باشه

باید مردم شناس باشه

باید ادیبــــ باشه..

کسی که تاریخ نمیدونه،هیچی نمیدونه. 1

-------------------------------

علوم انسانی ها انسانی تر باید باشند از غالب جامعشون

چرا؟

چون شما رو میگن علوم انسانی

این عنوان

باید باطنی هم داشته باشه..

--------------------------------

این جمله ها باعث میشه که به خودم بگم


تو فکر کردی کی هستی؟


1.استاد ادبیاتمون،معمولا وسط درس چنین جمله هایی رو میگن و بدون هیچ توضیحی رد میشن،به مناسبت تلنگری به مغزهای خفته ی ما.