دست مریزاد

پنج سال با سریال پایتخت زندگی کردیم
به جرئت میتونم بگم بخاطر همه ی خوبی هاش دو سر و گردن از غالب سریال های صداسیما بهتره
که بجای داد زدن سر پدر و مادر، انقدر تکریم و مراقبت از یه پدر مریض نمایش داده میشه که همه،با تمام دردسرهای بابا پنجعلی بهش از گل نازکتر نمیگن و شخصیتش رو حفظ میکنن.
اینکه تو فیلم نماز میخونن و چند ثانیه درست این صحنه رو نشون میدن.
اینکه با همه ی کل کل هاشون خانواده ای هستند که هوای همدیگه رو دارن،
به خانم ها احترام میگذارن
همسر نقی با تمام اخلاق های خاصش به شدت تلاش میکنه برای حفظ غرور و مردانگی همسرش
محبت صادقانه ای که بین اعضای خانواده هست
زندگی معمولی،بدون مبل و میز و تخت
با لباس های معمولی
آدم های واقعی که پول از سر و دوش شون بی دلیل بالا نمیره
زحمت کش بودن و اینکه انجام هر کار حلالی برای رفاه خانواده هیچ بد نیست...
اینکه آدم های این سریال کاریکاتوری نیستن، سیاه و سفید نیستن، چندتا شخصیتن با تمام خوبی و بدی هاشون مثل خودمون.
و...... غیره

هر چیزی خوبی ها و بدی های خودش رو داره
اما این سریال واقعا بسیار بسیار حرکت خوب و پسندیده ای بوده.ممنونم بابت تمام واقعیت هایی که نشون مون دادن...

*
یه تشکر ویژه هم از مازنی های عزیز و سایر شمالی ها که با صبر و روی خوش اجازه دادند این سریال از دل فرهنگ اونها سال ها شوخی کنه و مردم رو شاد...