و خالی‌است جای تو...

دیروز که از مسجد اومدیم بیرون، توی کوچه یهو یه بوی قرمه سبزی میومد شدیید... جلوتر که اومدم دیدم بوی سبزی‌های تازه وانتی سرکوچه است... با عشق به این نعمت سرسبز زیبای خدا نگاه کردم و سوار ماشین شدم.
حضرت معصومه جانم دعوتمون کرده بودن که بریم قم. خدمتشون سر بزنیم، عرض ارادتی کنیم، کیف کنیم و برگردیم. گرچه من دلم میخواست زیاد بمونم پیششون بعد مدت‌ها.
رفتیم، زیارت کردیم... جای همه سبز، خیلی خیلی حالم رو خوب کرد... اصلا هیچ حرمی مثل حرم خانم به من نمی‌چسبه، یه حرم زنونه... آدم حس میکنه خیلی نزدیکن و میشه خیلی گرم گرفت، میشه خیلی حرف‌ها زد، میشه خیلی دعاها کرد...
وقتی رفتم بشینم، یه دختر کوچولوی نازنینی با مادرش اومدن نشستن پیش من 🥰 وای که چقدر این بچه شیرین بود ماشاالله. دلم یهو دخترم رو خواست!
و اون بچه باعث شد بشینم ریز به ریز برای بچه‌ام و بچه‌هام دعا کنم. و برای همه بی‌بچه‌ها، بی‌دخترها، مجردها و ...
از حرم که اومدیم خوشحالی تو چشم‌هام موج می‌زد، همینجوری قدم می‌زدیم کنار این مغازه‌های رنگارنگ، همسرم گفت اگه حوصله داری بجای اینجا راه رفتن، بریم جمکران...
با کمال میل پذیرفتم.
دیگه کی می‌دونه کی قسمتم بشه بیام؟
هنوز گرسنمون نبود، ولی تو دلم گفتم خدایا، حالا که این همسر همت کرده خانومشو آورده سفر و بخاطر دل من توی خرج افتاده که شب جای خواب جور کنه بیشتر بمونیم؛  کاش امام زمان یه خوراکی نذری بهمون بده به عنوان شام، دیگه پولی از کف همسر نره.
رفتیم، رسیدیم جمکران، یه صف طولااانی بود و ظرف‌های غذا... !  من که مست بودم از این مهربونی امام، گفتم بریم وایستیم.روزیمونه.
صف خیلی زود حرکت کرد،
غذا رو که گرفتیم، همسرم گفت: دیدی غذا چی بود؟
گفتم نه، گفت: قرمه سبزی...!
و بیُمنِهِ رُزِقَ الوَری...
فدای این امام بشم که کوچکترین خواسته ما رو می‌شنوه. فدای این امام مهربون که لحظه‌ای از حال ما غافل نیست...
فدای این امام که فرجش، فرج تمام مشکلات ماست...
یا صاحب الزمان،
خیلی بی‌معرفتیم ما
که یک سره فکر ریز و درشت دنیای خودمونیم اما به اینهمه غربت شما فکری نمی‌کنیم...
خیلی سخته، بدونی راه حل چیه، بتونی حلش کنی، ولی مردم تو رو نخوان! مردم نخوان بشنون حرفت رو! مردم تاب شنیدنش رو نداشته باشن، همراه نباشن...
مثل مولاعلی که بخاطر جهل مردم مجبور به خانه نشینی شد ، مثل همه امام‌های دیگه...
خدایا، به حق عقیله بنی‌هاشم، ما رو، نسل ما رو از آدم‌های لایق ظهور و سربازی حضرت قرار بده و ظهورش رو در همین دوره برسون
خیلی قبل از رسیدن انتخابات بعدی!
ما رو ولایت پذیر قرار بده، ما رو شیعه واقعی قرار بده، مسیولیت پذیر، مطیع، آماده...
با این تنبل بازی و منم منم ها به هیچ جا نمی‌رسیم...