شیمی شعر
سه شنبه, ۲ تیر ۱۳۹۴، ۰۷:۳۹ ق.ظ
یک دلنوشته،
هم زد تمام دلم رو و این متنِ یک سال و چند روزه، باز هم مرور شد...
متنی که روی چرک نویس های پر ز واژه ی راه گذشته ام، وسط فرمول های عجیب و غریب و مسئله های جور واجور، از گوشه کنار های ذهن شلوغم، بیرون اومد و خودش رو جا کرد، روی کاغذ...
**
چه شعر های نانوشته ای
که ته نشینِ ذهن شد وقتی
محلول طلایی تفکر
سیر شد از ناخالصی ها...
**
چه شعر های نانوشته ای...
هعی.
خدایا شکرت.
- ۹۴/۰۴/۰۲