خوشا کسی که اگر شاعر است شاعر توست

ای خوش به حال آنکه گدای مکرر است

زیباست آن مژه که شب جمعه ها تر است

زهرا به خاک کرب و بلای تو پا گذاشت

یعنی بهشت زیر قدم های مادر است...