از حال نامعلوم امشب همین را توانستم برایتان بگذارم فقط
پنجشنبه, ۸ مهر ۱۳۹۵، ۰۱:۰۱ ق.ظ
در جایی که جنگ باشد هیچ کودکی نمی خندد.
فرق ندارد مال کجا باشد...
زبان دفاعشان گریه ای است بر پهنای صورت.
درد کودکانه ی شان نداشتن امنیت است.
آنها آغوش مادر را می خواهند.
آنها اندکی غذا می خواهند.
تنها احتیاجشان همین است.
و دوباره تاریخ ورق میخورد..
کشته شدن علی اصغر ها
در جنگی نا برابر
به بهانه ی قطره ای آب....
