و نراهُ قریبا

این شب ها که پتوی گرم آماده میکنم برای خواب و جای نرم
یاد اون روستاییان عزیزی میفتم که فقط یک ساعت تا تهران فاصله دارند اما نه گاز دارند نه آب گرم....
هر شب و روز تو سرماا

 
هم باید یادمون نره
هم باید به فکرشون باشیم
تا هر جا که میتونیم...
کاری ندارم چقدر بعضی ها میتونن کار کنن و نمیکنن(با هر دلیلی)
و چقدر اگه بعضی ها مشکل ها رو ببینن و بخوان حل کنن کارها زودتر جلو میره...
من بسیجی ام
باید طرف حسابم «خودم» باشه
خودم چقدر میتونم گره ها رو باز کنم و
چقدر این کار رو انجام میدم...
این رو فردا از من میپرسن...
همین رو...
«خودت چیکار کردی؟؟»
چقدر پیگیر شدی؟
چقدر سمج شدی برای حل مشکلات
چقدر همدل شدی با مردم
و و و...