و نراهُ قریبا

آمدنش را قریب می بینیم...

و نراهُ قریبا

آمدنش را قریب می بینیم...

و نراهُ قریبا

بسم رب الزهراء

سلام...

شاعر میگه:
من اگر برخیزم،تو اگر برخیزی،همه برمی خیزند
من اگر بنشینم تو اگر بنشینی،چه کسی برخیزد؟

**
اینجا سعی میکنم چیزی بنویسم که برای دیگران مفیده، از روزنوشت ها تا خاطرات و دغدغه ها... گاهی هم برای گفتگو و یا به نتیجه رسیدن، مطلبی رو منتشر میکنم.
اگر براتون مفیده بمونید و بخونید.
باعث افتخاره بنده است که محبان حضرت مهدی(عج) اینجا تردد می کنند.
*
همه ی نظرات برام ارزشمندند و دوست دارم با دقت بخونم و جواب بدم،اگر گاهی نشد یا با تاخیر بود، ببخشید.

بایگانی

دلم میخواد این حرفها رو به همه برسونم

سه شنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۹، ۰۶:۱۳ ب.ظ

همه آدم ها، مجموعه ای صفات خوب و صفات منفی هستن. مجموعه ای از کارهای درست و کارهای اشتباه. با درصدهای متفاوت.

هیچ انسانی نیست که صد درصد مثبت باشه (بجز معصومین که همون ۱۴ تا بودن و تمام) و هیچ انسانی نیست که صد درصد منفی باشه.
همه اتفاقات دنیا هم، آمیخته از زشتی و زیبایی، از خوبی و بدی، از راستی و کجی است...

اگر قراره ما خلیفة الله باشیم، باید مثل خدا ببینیم، مثل خدا بسنجیم.... این «قضاوت نکنیم» که راه افتاد، جمله ی خوبی بود واقعا، گرچه معمولا ازش اراده ی شر شده...
اگر مادریم، اگر پدریم، اگر همسریم، اگر برادر بزرگتر و خواهریم، اگر رفیقیم، هر کس که هستیم و هر جا که هستیم
وقتی کسی خطا کرد، نگاه کنیم ببینیم خود ما چقدرررر در معرض خطا و اشتباهیم.
خدا کجا جلوی جمع ما رو خورد کرده و آبروی ما رو برده؟
کی خدا خطای دیروز ما رو بعد از پشیمونی، توی سر ما زده؟
کی شده بریم پیش خدا بگیم ببخش، خدا نبخشه یا هی ناز کنه هی ناز کنه هی سخت بگیره، انقدر سخت،که دیگه اصلا روت نشه هیچوقت بری بگی ببخشید!
انقدر سخت بگیره که حتی اشتباه که می‌کنی سرت رو بالا بگیری صاف تو چشم هاش نگاه کنی بگی همینه که هست!

شبیه اون بچه هایی که دائما مورد سرزنش قرار میگیرن، انقدر که دیگه هیچ تذکری هیچ نصیحتی هیچ نقدی رو نمیپذیرن و هر چی بگی میگن همینه که هست...

والله که ما حق نداریم،«کرامت» انسانی کسی رو زیر سوال ببریم!
به خداوندی خدا، ما در هر مقامی که هستیم،حق نداریم کسی رو سرزنش کنیم یا حرمتش رو بشکنیم یا بخاطر یک خطا، کلا زیر سوالش ببریم!

رابطه خانوادگی اهل بیت رو با هم نگاه کنید!
اصلا امام حسن و امام حسین نه که معصومن نه، حضرت علی و حضرت زهرا نه،
رابطه حضرت زینب رو با برادرزاده هاش،با برادرش، چقدرررر محبت، چقدررر احترام....
مگه اونها اشتباه نمی‌کردن؟!

ما که شیعه هستیم، با کدوم دلیل، کدوم اجازه، کدوم حرف خداپسند، به همدیگه توهین میکنیم یا بخاطر خطاهای سهوی، همدیگه رو سرزنش می‌کنیم؟!!


ای وااای از اینهمه اشتباه رفتاری، که هیچوقت هم بهشون توجهی نمیکنیم!
ای وای بر من،که خودم تازه دارم میفهمم چقدرررر از این خطاها کردم و حرمت مومن، که از کعبه بالاتره رو خدشه دار کردم!!
واای بر عاقبت من،اگه اصلاح نشم و حلالیت نخوام... وای بر عاقبت من که عملکردم اصلا شبیه اهل بیتی که دوستشون دارم،نشه....
وای بر من که گاه و بیگاه عامل لجبازی آدم ها، عامل گمراهی آدم ها و عامل گناه آدم ها شدم... بجای اینکه دستگیر باشم و همدل....
خدایا ممنونم که من رو با خطاهای بزرگم آشنا کردی... دستمو بگیر، میخوام درستشون کنم!

 

  • .. مَروه ..

نظرات  (۱۳)

  • پلڪــــ شیشـہ اے
  • 👌👌👌👌

    پاسخ:
    ممنونم از شما

    سلام

    عزاداری‌ها قبول باشه

    خاصیت مجالس اهل بیت همین مشخص شدن اشتباهات است

    عاقبتتون بخیر 

    پاسخ:
    سلام
    از شما هم قبول باشه ان شاالله...

    و خداروشکر برای مجالس روضه، برای اهل بیتش، که درست زندگی کردن رو یادمون میدن.
    ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة...

    عاقبت شما هم بخیر

  • آقای مهربان
  • سلام 

    من تقریبا نسبت به همه اطرافیان نگاه ساده گیرانه تری دارم. بجز همسفر. نمیدونم چرا انقدر راجع بهش دگمم! دگم به معنی متعصب متحجر نه ها. یه ریزه کاری هایی رو براش نمیتونم تحمل کنم که توی بقیه درشت تر از اینا هست. و این داره هر دو مون رو اذیت میکنه

    پاسخ:
    سلام
    نظرتون باب خوبی برای تکمیل بحث شد. تشکر
    ممکنه خیلی ها نسبت به همسرشون اینطور باشن.
    چون: توقع زیادی از همسرشون دارن.
    چون ما احتمالا فکر میکنیم همسرمون باید خیلی شبیه ما فکر کنه، خیلی شبیه سلایق ما باشه، خیلی مطابق اعتقادات ما رفتار کنه و ...
    اصلا ما باید یه روح باشیم در دو بدن تا ازدواجمون ازدواج موفقی باشه.
    گاهی هم فکر میکنیم اگر همسر من درست عمل نکنه، من زیر سوال میرم، یا خوشبختی و عاقبت بخیری من تحت تاثیر قرار میگیره.

    اینها همه تا حدی درسته. اما، هیچوقت هیچ کسی صد درصد روی ما اثر نداره. میشه آسیه بشی، حتی وقتی همسرت فرعونه! خطای همسر تکلیف رو از ما برنمیداره. تکلیف رو سنگین تر میکنه و راه رو کمی سخت تر.

    و یه نکته بسیار مهم اتفاقا در مورد همسر اینه: ما قرار نیست نقش پدر مادر همسرمون رو بازی کنیم، تذکر و تربیت و اصلاح! ما همسرمون رو «انتخاب» کردیم و خداوند ما رو کنار هم خواسته. هر کس به تبع تربیت و موقعیتی که داره،ویژگی هایی رو کسب کرده. خوب و بد. مبادا که وقتی شناختمون از هم بیشتر شد و به عیوب هم پی بردیم، دیگه دست بذاریم هی روی نقاط ضعف همسرمون. یا فکر کنیم حتما باید همین الان رفتار غلطش رو اصلاح کنه.
    بله بخاطر جایگاهی که داریم پیش همسرمون، خیلی احتمال داره که تغییراتی حاصل بشه و همسران بخاطر محبتی که بهم دارن، تو بسیاری از زمینه ها شبیه به هم بشن یا مطابق میل طرفشون رفتار کنن. اما لازمه بدونیم هر تغییری هم که برامون ضروریه حاصل بشه، باید با صبوری، با محبت، با همدلی و با همراهی باشه.
    یه همراهی همسرانه، نه پدر مادرانه! نه مثل معلم! نه مثل پلیس و قاضی!
    بنظرم اسلام این مدلی به ما اجازه میده.

    زندگی امام حسن، نشون میده که همسرت اگر جعده هم هست، باز اجازه نداری باهاش تند رفتار کنی، کرامتش رو زیر سوال ببری یا وظایف خودت رو در قبالش انجام ندی. یا آیاتی از قرآن که درباره نوع تعامل همسران باهم توضیح میده. حتی آیات طلاق که چقدرررر توجه خدا به کرامت انسان ها ازشون پیداست.

    نهایت نهایتش اینه که ولی و سرپرست و همراه ابدی ما، فقط خداست
    و ماییم و تنهایی قبر و اعمالمون. وظایفی که انجام دادیم، یا ندادیم...

    (من دقیقا نمیدونم تو ذهن شما چی میگذره که باعث میشه حساسیتتون روی همسرتون زیاد باشه. قابل تحسینه که به اشکال خودتون واقفین، به ریشه و علت این حساسیت حتما فکر کنید. ان شاالله که به نتایج خوبی خواهید رسید.)
    خوشبخت و عاقبت بخیر باشید.

    شبیه اون بچه هایی که دائما مورد سرزنش قرار میگیرن، انقدر که دیگه هیچ تذکری هیچ نصیحتی هیچ نقدی رو نمیپذیرن و هر چی بگی میگن همینه که هست...

    اگه کسی تو همچین موقعیتی قرار گرفت باید چیکار کنه؟

     

    پاسخ:
    سلام علیکم...

    ما تا وقتی که کودکیم و خوب و بد دنیا رو فقط از دست پدر مادرهامون می‌گیریم، کاملا تحت تاثیر اونها هستیم. بیش از هر چیز دیگه ای.
    اما حتما شما که این نظر رو نوشتید، سن بلوغ رو رد کردین و فهمیدین که علت برخی رفتارهای نادرست الان تون چی بوده
    شما هستید و اختیار انسانی تون، با یه روح زخم خورده، با یه خدای سمیع بصیر با محبت، که شما رو درک می‌کنه و به اندازه نوان تون ازتون توقع داره.

    بدونین که نقد ناپذیر بودن، به خود شما ضربه میزنه پس بخاطر آینده و زندگی خودتون، روی خودتون کار کنید.
    باید ببینید نوع رفتار شما چیه.
    بعضیا از بس نقد شدن، مثل مثال متنم، حتی اگه خیرخواهی صادقانه هم بکنی، اون رو یه توهین به خودشون تلقی میکنن و برای اینکه طرف مقابل ادامه نده، درجا با یه جمله تهاجمی مثل همینه که هست، کار رو تموم میکنن.
    خب این درسته که ما زخم خوردیم، اما این مجوزی نیست که با دیگران تند برخورد کنیم‌ ، چه بسا خیلی وقتها قرار نیست در پس این نقد، سرزنش باشه، صرفا دلسوزی و محبت باشه. پس،باید ریشه اصلی کار رو درست کنیم.
    بعضیا هم رفتار دیگه ای دارن، خودشون مدام هی از درون خودشون رو سرزنش میکنن حتی اگه دیگران چیزی نگن. و به خودشون اجازه اشتباه کردن نمیدن، یعنی وقتی اشتباهی مرتکب میشن خییییلی براشون سنگینه.
    بحثش مفصله حقیقتا بزرگوار. من مشاور نیستم. اما هر اونچه که مطالعه کردم و خودم روی خودم پیاده کردم رو دارم خدمتتون عرض میکنم.

    اگر علاقه دارید به مباحث روانشناسی و خودسازی. و میخواهید که تغییر کنید و ورای همه آنچه در گذشته بوده، خودتون زندگیتون رو بسازید، حتما به بنده خبر بدید که یک سری مطالب مفیدی به شما معرفی کنم. تا ریشه یابی کنید و در پی اصلاح نفس بربیاید.

    این نکته رو هم با نهایت احترام و همدلی خدمتتون عرض میکنم:
    همه ی پدر مادرها، نقص هایی در تربیت بچه هاشون داشتن، کمتر یا بیشتر...
    حواستون باشه وقتی به عیوب تربیتی شون پی بردید و در جریان رفع آسیب های اون عیوب، اذیت شدین، ازشون خشمگین نشید.
    شما چیزهایی رو در زندگی دارید که باید می‌داشتید و چیزهایی که ندارید، نبابد میداشتید!
    اصل کار شمایید و خدا 😊 از اولین روز خلقتتون، تا تهش...
    پس بیشتر از هر چیز دلتون رو بدین به همین رابطه، کم کاری دیگران، چیزی از وظیفه شما در قبال خودتون کم نمی‌کنه


    موفق و خوشبخت و عاقبت بخیر باشید

    میشه اون مطالب رو بفرستید همینجا

    پاسخ:
    درمورد «طرحواره های ناسازگار» تحقیق کنید.
    یک مشاور کاربلد خوب هست بنام «دکتر مونا چراغی» ، صوت های ایشون رو درمورد طرحواره ها سرچ کنید و بشنوید.
    اگر اهل کتاب هم هستید و بعدا مشتاق شدید که جدی تر پیگیری کنید مباحث رو، کتاب « زندگی خود را دوباره بیافرینید» نویسنده اش جفری یانگ هست که ترجمه شده. تو نرم افزار طاقچه میتونید نسخه الکترونیکش هم با قیمت مناسبتر بخرید.

    مرسی

    البته این چیزهایی که گفتید تو کلام راحته عملی کردنشون سخته

    پاسخ:
    بهشت را به بها دهند به هر حال...

    همه چیز دنیا سختی داره

    درسته اصلا چیزی لذت داره که سخت به دست بیاد

    خیلی ها هستند که میبینید طرف پدر پولداری داره و غرق نعمته ولی یهو خودکشی میکنه چرا چون برای به دست آوردن اون پول ها زحمتی نکشیده

    فکر میکردم بیشتر تحت تأثیر استاد پناهیان باشید نمیدونستم کتاب های یونگ رو هم می‌خونید برام جالب بود:))

    پاسخ:
    ما سعی کردیم مصداق «الذین یستمعون القول و یتبعون احسنه» باشیم

    احسنت خدا حفظتون کنه

    پاسخ:
    گاهی بعضی حرفها برام عجیبه
    من طرفداری از کسی نکردم! شاید کلا دو سه بار اسم از کسی برده باشم.

    این "قضاوت نکنیم" سوغات غربه و برای فرار از امر به معروف و نهی از منکر.

    الا به یک معنا که ریشه اسلامی داره

    ولی اغلب طرفدارای این داستان اون قرائت رو نمیگن

    پاسخ:
    سلام
    بله، عرض کردم، حرف خوبیه اما غالبا ازش اراده ی شر شده...

    بنظر شما اون معنایی که ریشه اسلامی داره چیه؟ اگه مایل بودین بازش کنین

    تحت تاثیر بودن با طرفداری فرق داره

    ضمن اینکه اگه طرفدار استاد پناهیان باشید مگه بده؟

    پست هاتون به حرف های استاد بسیار نزدیکه

    پاسخ:
    من اکثریت حرفهای اشون رو خیلی قبول دارم
    سخنرانی هاشون رو میشنوم و غالبا خیلی روی من اثر گذاشته و زندگیم رو بهتر کرده.
    و خداروشکر که این اثر دیده شده.

    اما دوست ندارم صد درصدی مدافع کسی باشم.
    بله درسته،طرفداری و تحت تاثیر بودن فرق داره.
    یک بار یکی اومد به من گفت چقدر پول می‌گیری تبلیغ اینها رو بکنی، من موندم همینجور!
    بعد دیگه سعی کردم کمتر از کسی اسم ببرم،فقط از تفکرها حرف بزنم، از چیزی که خودم هم باورش دارم. نه صرفا نقل قول

    چند وقت پیش به یکی از دوستام میگفتم من یه مدت دنبال این بودم که کسی رو قضاوت نکنم ولی شدنی نیست به نظرم یه حدی از قضاوت لازمه و الا انگار آدم نگاهش رو از دست میده

    پاسخ:
    قضاوت نکردن به معنی اینکه کلا هیچ برداشتی نکنیم که نمیشه!
    بلاخره هر کس نگاهی به مسائل داره
    اما بنظرم باید برای قضاوت مون احتمال خطا درنظر بگیریم و بر مبنای اونها تصمیم نگیریم.
    مبنا رو باید بذاریم روی مثبت بودن بنظرم. بیستر برداشت خوب کنیم تا برداشت منفی.
    البته این هم جا به جا داره!
    مثلا درباره مومنین سفارش شده به مثبت نگری
    اما درباره کافران، اتفاقا سفارش شدیم که به بزک های ظاهری شون توجه نکنیم. بدونیم که گرگ، گرگه. گول نخوریم.
    هشیاری رو هم نباید از دست داد.

    یه سوال دیگه بپرسم؟

    چه طور میشه حب و بغض ها رو مدیریت کرد؟

    پاسخ:
     سلام
    حقیقتا نمیدونم!
    خودم در حال آزمون و خطام هنوز...نمیدونم چی بگم

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">